Го зборуваат не само околу 38 милиони жители на оваа земја, туку и значителен број луѓе кои живеат во странство. Најбројните заедници кои зборуваат полски живеат главно во САД, Германија, Обединетото Кралство, Франција, Канада, Русија, Литванија, Белорусија, Украина и Бразил. Се проценува дека вкупниот број на луѓе во светот кои го користат полскиот како свој прв јазик е приближно 44 милиони. Полскиот јазик често се смета за еден од најпредизвикувачките за учење. Значи, зошто полскиот јазик се смета за толку тежок за изговор? Заради најпроблематичната карактеристика, а тоа се сложените согласки, поврзани согласки без самогласка меѓу нив. Овој феномен може да се најде во многу јазици, но додека во англискиот јазик може да има серија од не повеќе од три согласки, во полските зборови можеме да видиме дури пет согласки кои се појавуваат како еден кластер. Нивниот изговор може да биде навистина тежок за странците, кои ги гледаат полските зборови и можат да видат само неразбирлива низа согласки. Подолу, собравме некои од тешко изговорливите полски зборови за да го илустрираме овој проблем.

ŻÓŁĆ
Овој збор можеби е краток, но е вистински трогател за луѓето кои никогаш не научиле полски бидејќи е напишан само со полски букви модифицирани со дијакритични знаци. Добрата вест е дека ако научиме да ги читаме овие букви, изговорот не е толку тежок како во многу други полски зборови. „Жолќ“ значи „жолчка“.

SZELESCIĆ
Овој збор може да биде тежок за изговор, но прави одлична ономатопеја бидејќи значи „шушкање“ и благодарение на согласките sz и ś звучи како звукот што го опишува.

ŹDŹBŁO
Значењето на зборот е „тревно стебленце“ и се состои од пет согласки и само една самогласка на самиот крај, што го отежнува изговорот. За среќа, согласките „dź“ се диграф, што значи дека се изговараат со еден звук.

PSZCZYNA
Pszczyna е град во Шлезиското војводство со над 25.000 жители. Изговарањето на неговото име е проблематично поради кластерот од три согласки (p и диграфи sz и cz) на самиот почеток на зборот.

SZCZĘŚCIE
Иронично, тоа значи „среќа“, нешто што странците кои се обидуваат да научат да го пишуваат и изговараат овој збор сигурно не го чувствуваат. Зборот започнува со два полски диграфи (sz и cz), проследено со буквата e со дијакритички знак, исто така наречена назален звук, потоа друга буква со дијакритички знак (ś), друг диграф (ni), и на крајот последната буквата е, единствената што не треба да биде проблем за студентите кои се обидуваат да научат полски јазик.

KSIĘŻNICZKA
Зборот значи „принцеза“ и звучи изненадувачки непријатно за ушите на странец. Премногу согласки во зборот, кои го отежнуваат изговорот.

SZYMANKOWSZCZYZNA
Szymankowszczyzna е село во војводството Mazowieckie со едно од најдолгите имиња на места во Полска. Вистински предизвик е да се изговара главно поради кластерот на согласки во средината на зборот (w и диграфите sz и cz).

GRZEGORZ BRZĘCZYSZCZYKIEWICZ
Ова е целосното име што се појавува во култниот полски филм „Како ја ослободив втората светска војна“ од 1969 година. Ликот на филмот е одведен во затвор и вака му се претставува на нацистичкиот офицер одговорен за следење на идентитетите на затворениците. Потоа, кога го прашале за неговото место на живеење, тој продолжува со „Chrząszczyżewoszyce, област Łękołody“ за да ги вознемири полицајците кои се обидуваат уште повеќе да го запишат.

GŻEGŻÓŁKA
Овој полски збор тешко се изговара, но се смета и за најтежок за пишување. Правописот на овој збор е многу необичен и полн со исклучоци од правилата за правопис, така што нема друга опција освен да се научи напамет. За среќа, нема да го гледате овој збор премногу често, бидејќи тоа е застарен термин за „кукавица“ кој на полски сега се нарекува „kukułka“.

ШЧЕБРЕЖЕШИН
Шчебрзешин е име на град во Лубелското војводство, со население од помалку од 5.000 жители. Поради комплицираното име, Шчебрзешин често се нарекува „Главниот град на полскиот јазик“ и секој август таму се организира литературен фестивал.

CHRZĄSZCZ
Учењето на изговорот на овој збор е еден од најголемите предизвици на полскиот јазик. Едноставно значи бубачка, но запаметувањето на неговото значење е најмал проблем. Овој збор се пишува само со диграфи (ch, rz и sz, cz) одвоени со една самогласка – носен звук, односно буквата а со опашка.