Египетскиот јазик е најраниот познат јазик во историјата. Најстарите пишани записи покажуваат дека тие биле напишани уште во 3400 п.н.е., кога ниту една друга форма на пишување не била развиена на друго место во старата цивилизација. Јазикот се користел до вториот дел од 17 век од нашата ера во коптска форма. Постепено, коптскиот јазик станал помалку говорен и на крајот бил заменет со египетски арапски, сега широко користен како национален јазик на Египет во оваа модерна доба. Развојот на коптскиот јазик во Египет настанал откако муслиманите ја нападнале земјата. Сепак, коптскиот сè уште се зборува и се препознава денес во верските церемонии на Коптската црква.

Јазична класификација

Египетскиот јазик е дел од семејството на афроазијатски јазици или поранешниот Хамито-семитски јазик. Меѓу неговите карактеристики се фузионата морфологија, консонантските лексички корени, нагласените согласки, системот на три самогласки, номиналната наставка од женски род и некои карактеристични глаголски афикси. Морфолошката форма на египетскиот јазик, иако е забележана рано, нема сличност со остатокот од афроазиското јазично семејство. Тој е всушност семитски, што значи дека египетскиот јазик претрпел некои промени и пред да биде официјално запишан преку пишување.

Форма на пишување

Една од најистакнатите карактеристики на египетскиот јазик е неговата писмена форма. Раните Египќани го припишувале пишувањето како изум на Тот, еден од нивните антички богови. Египетското хиероглифско писмо било еден од системите за пишување што го користеле древните Египќани за да го претстават својот јазик. Поради нивната сликовна елеганција, Херодот и другите важни Грци верувале дека египетските хиероглифи се нешто свето, па затоа ги нарекувале „свето писмо“. Така, зборот хиероглиф доаѓа од грчкиот хиеро „свет“ и глифо „пишување“. Во древниот египетски јазик, хиероглифите се нарекувале меду неџер, „зборови на боговите“, бидејќи се верувало дека пишувањето е изум на боговите. Египќаните ја користеле оваа форма на пишување уште во 3400 п.н.е. со најновите запишани натписи кои датираат од 396 н.е. Натписите најчесто се правени на папирус со цел да се снимаат настани и да се соопштат пораки до јавноста. Повеќе хиероглифски записи биле откриени во пештерите, камењата, ѕидовите и другите површини без разлика на кои египетскиот народ најде достапно и погодно за впишување. Хиероглифите се состоеле од симболи, секој од нив претставувал поединечна согласка, самогласка и бројка за да се комплетира цела група симболички јазик широко користен со векови.

Староегипетски јазик

За време на раниот династички период и старото кралство, текстовите на пирамидата еволуирале. Овие текстови најчесто се користеле за религиозни цели, како што се гледа во погребните натписи на ѕидовите на пирамидата со пораки за биографијата на мртвото лице закопано во овие споменици.

Средноегипетски јазик

Од старите египетски текстови се појавија симболи кои станаа класичен египетски јазик што се користеше одреден период покривајќи го првиот среден до грчкиот римски период. Но, надвор од овој период, средноегипетскиот јазик се користел главно во монументални натписи заедно со некои нови карактеристики.

Доцноегипетски јазик

Следејќи го средниот период на египетскиот јазик, се појави нов народен јазик за време на 18-тата династија. Овој нов јазик стана дел од системот на пишување на Египќаните за нивната лична, документарна и деловна кореспонденција. Натписите со оваа форма подоцна биле користени и во монументалните списи во 19-тата династија.

Еволуцијата на египетскиот јазик зеде бавен напредок од раниот до современиот говорен и пишан јазик. Многу подоцна, вербалната практика примени други елементи кои воведоа нови зборови и термини како дел од надворешното влијание кога Египет стана поизложен на други култури.