Некои луѓе сметаат дека германскиот јазик е застрашувачки, но всушност е доста пристапен јазик. Секако, германскиот јазик е различен од англискиот но, тоа е далеку од невозможно да се научи. Со правилна подготовка учењето германcки јазик, брзо ќе достигне флуентност.

Германскиот јазик не е толку туѓ како што изгледа. Германскиот е индоевропски јазик,што значи дека има заеднички корен со англискиот јазик. Во однос на јазичните корени, двата јазици се тесно поврзани. Всушност, англискиот јазик има потекло од германскиот од пред многу векови.

Некои од тешкотиите со кои се соочуваат луѓето при изучувањето на германскиот јазик се слични на оние со кои се соочуваат кога учат други јазици. Можеби најтешката разлика е во тоа што германскиот јазик не е ни приближно флексибилен како англискиот.

Има многу разлики помеѓу овие два европски јазици, кои имаат тенденција да им создаваат најголеми проблеми на англиските говорители при учењето германски. Но, најголемите разлики помеѓу англискиот и германскиот лежат во нивната граматика.

1.) Половите на германските именки наспроти англиските именки.
Кога станува збор за именките, англискиот е еден од наједноставните европски јазици бидејќи сите именки имаат исти членови. Ова значи дека англиските именки се родово неутрални, освен именките што се однесуваат конкретно на живо суштество кое има род.Германскиот не само што има родови именки, туку има и три рода: машки, женски и среден род. Понекогаш, родот на именката директно се однесува на родот на предметот. Сепак, полот е сосема произволен почесто отколку не. И тоа значи дека ќе треба да ги запаметите зборовите со нивниот пол.

Општо земено, германскиот јазик е како англискиот во тоа што именките може да завршуваат со речиси секоја комбинација на букви, што го отежнува погодувањето на полот. Обично, можете да го погодите полот врз основа на тоа што е именката.

2.) Германски написи наспроти англиски написи.
Едноставното учење на родот на именката не е доволно. Мора да го знаете и контекстот на именката за да ја користите вистинската верзија на статијата. На пример, ако именката е предмет на реченицата, ќе користите различен член отколку ако именката е предмет на акузативен предлог.

Учењето германски обично значи да започнете со многу основни, едноставни реченици за да можете да ги научите вистинските полови за вообичаените зборови од вокабуларот пред да ве фрлите во неверојатно сложените промени на подолгите реченици.

3.) Разлики во должината на зборот.
Некои германски зборови собираат четири и пет збора заедно за да направат еден долг сложен збор. Тоа е како лингвистички лего, но штом имате пристоен речник, ова може да го олесни разбирањето на новите зборови.

4.) Германскиот глагол за „to have“ се разликува од англискиот.
На англиски, зборуваме за чувства користејќи некоја форма на глаголот „being“, како што е „am“. На германски, наместо тоа понекогаш се користи глаголот за да се има. На пример, наместо да каже „глад”I am hungry“, германското говорно лице би рекол „I have hunger“. Ова е слично за многу други особини како што е стравот (I have fear).

5.) Слични германски зборови наспроти англиски.
Лесно е да се земат здраво за готово слични зборови во речник помеѓу англискиот и германскиот. Многу германски зборови звучат многу како нивните англиски колеги. Тие се нарекуваат „сродници“. Сепак, бидете внимателни, бидејќи има и многу зборови кои звучат многу слично, но имаат различно значење. Тие се нарекуваат „лажни сродници“.

6.) Германска голема буква и интерпункција наспроти англискaта.
Една од најзабележливите разлики во интерпункцијата помеѓу англискиот и германскиот е тоа што германскиот јазик ги пишува сите именки, без исклучок. Ова значи дека ќе научите што е именка многу порано во земја од германско говорно подрачје затоа што треба да пишувате правилно. Сепак, тие не ги пишуваат заменките со голема буква освен ако не се почеток на реченица. Онаму каде што говорителот на англиски јазик би напишал „Then I went…“, германскиот говорител би напишал „Then went…“

7.) Разлики во поставувањето на глаголите.
На англиски, можете малку да си играте со редоследот на зборовите („Sometimes I want…“) и да ги држите сите глаголи заедно, секогаш кога ќе паднат во реченицата („I went running today“). На германски не е така. Глаголот што го конјугирате е секогаш втор („Sometimes think I…“), а останатите глаголи одат до крајот на реченицата („I went today running“).